GEZAMENLIJK KIJKEN
Figuren heeft het - zonder te expliciteren - over het belang van het hebben van aandacht en het vermogen om op te merken wat er is. De personages kijken aandachtig naar de wereld. Als een spons nemen ze hun omgeving in zich op. En tegelijk is het alsof ze een schouwspel bijwonen. Door heel aandachtig te kijken, lijkt het dat ze de dingen plotseling voor het eerst zien. Door te observeren, lijken ze op een afstand te staan, geen deelnemer te zijn. Dit spanningsveld tussen afstandelijkheid en betrokkenheid is een belangrijk onderdeel van het werk.
De personages beoordelen niet, maar kijken. Er is een verwondering en bevraging vanhun omgeving.
Op die manier wil Chloé Op de Beeck het hebben over de activiteit van kijken, een reflectie of uitdieping maken over het kijken, lang kijken, gezamenlijk kijken, kijken en interpreteren.
Iedereen neemt de wereld waar vanuit een bepaald gezichtspunt. Die verschillende blikken worden gedeeld waardoor een dialoog ontstaat tussen de twee personages en de wereld. Via de gedeelde aandacht voor dezelfde situaties ontstaat er een verbinding tussen de personages.
